Nasrettin Hoca bir akşam yorgun argın eve dönmüş. Karnı çok açmış. Gözlerinden uyku akıyormuş. Hanımı hemen yemek hazırlamış. Birlikte yemek yemişler. Nasrettin Hoca hanımına o gün yaşadıklarını anlatmış, hanımı da komşularından söz etmiş. Nasrettin Hoca yemekten sonra hemen yatmış ve derin bir uykuya dalmış. Gece Nasrettin Hoca’nın hanımı bahçeden gelen tıkırtıl
Bir gün yolda iki komşusu Hoca’yı durdurmuş. Önce Hoca’ya hâl hatır sormuşlar. Sonra adamlardan uzun boylu olan:– Hocam bizim merak ettiğimiz bazı şeyler var. Sana sorabilir miyiz, demiş. Hoca:– Buyrun, sorun evladım. Bildiğim şeylerse elbet söylerim, demiş. Fıkra Aslında adamların niyeti Hoca’ya cevaplayamayacağı sorular sorup onu zor durumda bırakma
Nasrettin Hoca bir gün çalışmak için tarlasına gidiyormuş. Bu sırada birinin kendisine seslendiğini duymuş. Durup arkasına bakmış. Bir adam cebinden bir mektup çıkararak Nasrettin Hoca’ya göstermiş:– Hocam, ben aylardır başka ülkede yaşayan bir yakınımdan mektup bekliyordum. Gözlerim yollardaydı. Bugün beklediğim mektup geldi.– İyi ya, gözün aydın, de
Nasrettin Hoca bir komşusundan ödünç para almıştı. Borcunu vaktinde ödeyemedi. Alacaklı, bir gün kapısını vurdu.– Kusura bakma Hoca Efendi, alacağımı istemeye geldim.Nasrettin Hoca’nın o anda kesesinde bir akçesi bile yoktu. Komşusuna:– Bak, şu bahçenin kenarındaki çalıları görüyor musun?Buradan geçen koyunların yünleri bu çalılara takılacak. Bu yünle
Nasrettin Hoca, aldığı iki kilo eti eve göndermiş. Eti götüren çocuğa:– Aman oğlum, unutma! Hanıma söyle, bu etle yemek yapsın, demiş.Nasrettin Hoca’nın hanımı eti almış. Güzel bir yemek yapmış. Öğle saatinde komşular gelmişler. Hoca’nın hanımı, nezaket olsun diye komşuları yemeğe davet etmiş. Komşular oturmuşlar, yemeği bir güzel yemişler. Hoca, akşam eve