Büyük Rus yazarı Turganyev soğuk bir akşamüstü evine doğru yola çıkmış.Yolda bir dilenci kendisinden para istemiş. Bütün ceplerinin kurcalayanTurgan-yev, ne yazık ki hiç para bulamamış.Bunun üzerine kendisine uzatılan soğuk elleri kendi elleriyle ısıtarak:“Kusura bakma kardeşim sana verecek bir şeyim yok” demiş.Dilenci “Verdiniz ya efendim,” demiş, “bana kardeşi
BİR GÖNÜL ADAMINA, dostlarından biri fildişi bir tarak hediye etmişti. Fakat daha sonra araları açılınca, bu defa da ona “köpek” diye hakaret etti. Adam, tarağı dostuna fırlatarak şöyle dedi:“Bu kemik bana lazım değil. Yeter ki, bir daha bana köpek deme!”* * *– İnsan kendi sirkesini yedikçe, bal sahibinin eziyetini çekmez.– Bir
Yıllar önce Kuzey Virginia’da soğuk bir akşam üzeri idi. Yaşlı bir adam kendisini nehrin karşı kıyısına geçirecek bir atlı bekliyordu. Adamın soğuk kış rüzgârı yüzünden bıyığı bile donmuştu. Bitmek bilmeyen bir süre bekledi. Tüm bedeni kuzey rüzgârının soğuğundan artık uyuşmuş ve kaskatı kesilmişti.Donmuş zemin üzerinde kendisine doğru dörtnala yaklaşmakta olan a
Ali bahçeye oynamaya çıktı. Canı çok sıkılıyordu. Aklından “Bir arkadaşım olsa da oynasam!” diye geçirdi. Bu sırada önüne bir şey düştü. Ali önce korktu. Sonra düşen şeye doğru baktı. Bir de ne görsün? Bu bir güvercindi. Zavallı kuş yaralıydı. Kanadı kanıyordu.Ali kızarak “Kuşlara taş atan yaramaz çocukların işidir bu!” dedi.Güvercin çırpınıyordu. Ali’nin b
Lütfen reklam engelleyiciyi devre dışı bırakarak bizi desteklemeyi düşünün.
AdBlock veya uBlock'u Devre Dışı Bıraktım