Vakti zamanın birinde büyük bir diyarın padişahı vardı. Padişahın Cihanşah adında yüzü nurlu, içi sürurlu, dal gövdeli, güler yüzlü, neşeli bir oğlu vardı. Cihanşah, boş zamanlarında babasının vezirinin oğlu Ahmetşah ile buluşur, konuşurdu. İki arkadaş birbirilerine pek ısınmışlardı. Ava beraber giderlerdi. Beraber cirit oynarlar, ok atarlar, keyiflerini ağır pah
Erzincan ilimizin güneyinde merkeze bağlı Bin koç (Cırzını) köyü vardır. Bu köyün hemen yakınındaki dağın boğaz kısmında bir türbe bulunuyormuş. Bu türbe bugün yoktur, sadece bazı izleri belli belirsiz olarak görülebilir. Anlatıldığına göre burada, halkın Acep Şîr Gâzî dediği Şeydi Sultan gömülüdür. Bu türbenin yanında bir de misafirhane varmış; bugün harap o
Kısa bir hikaye; Günün birinde akıl hastanesine gelen bir müfettiş başhekime hastaları neye göre tesbit ettiklerini sormuş. Başhekim bu soru üzerine müfettişi hastaların test edildiği odaya götürmüş, “burada test ediyoruz efendim,” demiş. Odanın ortasında bir küvet, yanında bir fincan, bir kaşık ve bir kova, bulunmaktaymış. Kısa bir hikayeBaşhekim, mü
Evveli bir varmış bir yokmuş bir derviş ile bir kocakarı varmış. Derviş her gün kocakarının evine gelir: “Koca nine! Herkes eder, kendi kendine eder, yine kendi kendine eder” der dururmuş. Kocakarı bu dervişten bıkmış usanmış. “Usandım şu dervişten! Bir kurtulsam!.” dermiş. Günlerden bir gün bir katmer yapmış. İçine ağu koymuş:“Şunu şu derviş müsveddesine yedirey
Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, bir Kara Böcü (böcek) varmış. Bu böcü, aklına nerden esmişse esmiş, evlenmeye karar vermiş ve er aramaya çıkmış. Uzun süre gezmiş, dolaşmış, nihayet karşısına bir tilki çıkmış. Kara Böcü’nün yanına varmış ve sormuş: “Merhaba Kara Böcü. Nereye gidiyorsun böyle kendi başına?”Bizim Kara Böcü’nün buna f