“Öfkeyi Yenmiş”

Günün birinde, adamın biri dağlara giderek tek başına bir iç yolculuğu yapmak istedi. İçindeki kötülüklerden kurtulmak ve kendi kendisi ile hesaplaşmak, içinde biriken öfkeden kurtulmak istiyordu. Bir gün artık zamanın geldiğini ve aşağıya inebileceğini düşündü.

Dağdan indi ve arkadaşlarının yanına giderek öfkeden kurtulduğunu beyan etti. Arkadaşları ile buluştuğunda öfkeyi mağlup ettiğini ve tamamen huzur içinde olduğunu söyledi.

Arkadaşlarından birisi onu denemek için, ”Sevgili arkadaşım gerçekten öfkeden kurtulabildin mi?” diye sordu. “Evet, ben öfkeyi yendim!” diye kendini savunan bir cevap geldi. Arkadaşı yineleyerek tekrar sordu, “Bu doğru mu? Gerçekten sen öfkeden kurtuldun mu?” “Evet, doğru.” şeklinde sert bir cevap daha geldi. Üçüncü kez arkadaşı yine sordu, “Bu söylediğin inanılması çok zor bir şey, öfkeyi yenebildin ha?” “Sen ya

beni anlamıyorsun, ya da bana inanmıyorsun. Öyle olduğunu söyledim ya!” şeklinde hafif kızgınca bir cevap geldi. “Arkadaşım sen eğer bu şekilde cevap veriyorsan, öfkeni kontrol etmiş olamazsın” diye arkadaşı dördüncü defa sordu.

Adam artık aynı soruya defalarca cevap vermekten ötürü iyice çileden çıkmış ve gözleri dönmüştü. Bağırarak cevap verdi, “Sen aklını mı kaçırdın? Ben sana öfkeyi yendiğimi söyledim ya!”

Öfkeyi tamamen içimizden dışarı çıkarıp atabilmek için sabırlı olabilmek gereklidir.