“İyiliksever Kadın”

Bundan çok uzun yıllar önce, zamanın birinde insanlar bir kaç yıl boyunca yoğun kıtlığa maruz kalmıştı. Öyle ki  pek çok aile bir kuru ekmeğe muhtaç kalmışlardı.

İşte o sıralarda bir tek çocuğuyla yaşayan bir  kadıncağız bir gün evinde, tam bir iki lokmalık kuru ekmeğini ağzına atacağı esnada kendinden daha muhtaç birisi kapısını çaldı. !!

“Ne olursunuz” “Açlıktan ölmek üzereyim, bana Allah rızası için bir lokma ekmek verir misiniz?” “En azından bir lokma kuru ekmek,” diye kapısını çalan muhtaç kimse kadar aç olan iyiliksever kadın, lokmayı tutan elini ağzından geri çevirip ve buyurunuz diyerek kapısını çalan kişiye elindeki kuru ekmeği ikram etti..

İyiliksever kadın, yanında küçük çocuğu ile birlikte, bu olaydan birkaç gün sonra yakacak bulmak için vadiye çalı çırpı toplamaya gitti. Ancak başına çok kötü bir bela geldi. Sevgili yavrusunu bir kurt kapıp hızla kaçmaya başladı. Talihsiz kadıncağız acı bir çığlık atarak kurdun ardından koşmaya başladı. Amacı kurdu yakalayıp canından çok sevdiği evladını kurtarmaktı. Fakat yakalasa bile kurdun ağzından yavrusunu kurtarması imkansızdı.

Kadıncağız, hızla koşmaktan ve yırtınırcasına ağlamaktan dermanı kesilerek külçe halinde yere yığıldığı sırada, sınırsız kudretiyle her şeyi yapmaya kâdir olan yüce Allah, (c.c.) Cebrail (a.s.) vasıtasıyla birden onun imdadına yetişiverdi. Cebrail (a.s.) hemen kurdun ağzından neye uğradığını anlamayan çocuğu kurtarıp anasının yanına getirdi. Kadın ayılınca da çocuğu kendisine teslim ederek  Allah (c.c.) adına kadına şöyle dedi:

“Ey iyiliksever kadın! Evladını kurtarmam dan hoşnut musun? Bu sana, Allah rızası için verdiğin bir lokma kuru  ekmeğe karşılık,  Allah’ın (c.c) bahşettiği bir lokma derecesinde küçük bir iyiliktir.”