“DÜŞ GÜCÜ”

Bir seyyar satıcı başının üzerindeki sepete boş şişeler doldurmuş, pazarın içinde dolaşıyordu. Şişelerin hepsini satarak 10 lira kazanmayı umut ediyordu. Hesaplarına göre 10 gün sonra 100 lira biriktirmiş olacaktı. Bu parayı sermaye olarak kullanarak daha başka kârlı işlere girmeyi planlıyordu.

Birkaç ay içinde 1.000 lira kazanmayı ve kendisine çok güzel bahçesi olan tek katlı bir ev satın almayı düşündü. Evin her köşesinde güler yüzlü hizmetkârlar çalışacaklardı. Kendisini çimenlerin üzerinde bir sedire oturmuş torunları ile oynarken hayal etti. Kendisini kaptırmış, bu tatlı hayal ile kendinden geçmişti. Birdenbire torunlarının arasında hizmetkârların birisinin oğlunun olduğunu fark etti.

Arzu edilmeyen bu duruma kızıp öfkelendi. Gördüğü düşün gerçek olduğunu zannederek çocuğu kavrayarak şiddetle itti ve oradan uzaklaştırmak istedi. Sepetin içindeki şişeler yola düşüp kırıldığında gördüğü rüyadan uyandı. 10 liralık kazanç umudu uçup gitmişti.

Açgözlülüğün zayıf temeli üzerine inşa edilen hayalin sonu böyle olmuştu.