“ŞANSLI GÜN”

Haftada üç gün UNLV üniversitesinde ekonomi dersi veriyorum. Geçen hafta pazartesi günü dersin başında öğrencilere hafta sonlarının nasıl geçtiğini sordum. Birisi bana hafta sonu bir dişinin çekildiğini ve hiç mutlu olmadığını söyledi. Bana da neden hep böyle neşeli olduğumu sordu.

“Her sabah uyandığın zaman o günü nasıl geçirmek isteyeceğin senin seçimine bağlıdır” diye cevap verdim. “Ben her sabah neşeli olmayı seçiyorum.” Sonra “Bak, sana bir hikâye anlatayım” diye devam ettim. Bu sefer sınıftaki 60 öğrenciye hitap etmeye başladım.“Ben bu üniversitede yaptığım hocalığın yanı sıra oturduğum yerden 30 km uzaktaki Henderson koleji denilen devlet lisesinde de derslere giriyorum. İki hafta önce bir gün evden Henderson’a gitmek üzere araba ile yola çıktım. 30 km sonra otoyol bitti ve Henderson sapağına saptım. Tam o sırada okula 500 metre mesafede arabam bozuldu. Flaşörleri yaktım, arabayı kenara çektim, kitaplarımı elime alarak liseye kadar olan yolu yürüdüm.

Okula vardığımda tamirciyi aradım ve dersten sonra çekici göndermesini istedim. Öğrenci işlerindeki sekreter bayan bana ne olduğunu sorunca ben, “Bugün benim şanslı günüm!” diye cevap verdim.

“Sizin arabanız bozuluyor ve bu sizin şanslı gününüz mü oluyor?” diye şaşkınlıkla sordu. Bunun üzerine ben, “Bakın bayan, ben buradan 30 km uzakta oturuyorum. Benim arabam otoyolda herhangi bir yerde bozulabilirdi. Ama bozulmadı. Bunun yerine tam yerinde, buradan yürüme mesafesinde bir yerde bozuldu. Ben dersime yetişebildim ve tamirciyi arayabildim. Bundan iyi şans olur mu?” diye cevap verdim.