Tacir İle Hırsız

Bir tacirin etrafını hırsızlar oklarla çevirmiş, onu esir etmişler. Tacir o sırada şöyle demiş: “Görülüyor ki, hırsızlar galip geliyor, istedikleri fenalıkları yapıyorlar. Şu halde, padişahın askerleriyle kadınlar arasında ne fark var? Tüccarı aramayan, onların menfaatini korumayan bir padişah, gerek şehre, gerek askere refah kapısını kapatmış demektir.

Bir memlekette kötü kanun, kötü âdet olduğu işitilince, akıllılar o şehre artık nasıl girerler? Padişahım, iyi bir nam sence makbul ise tüccar ile yolcuları koru! Büyükler yolcuları, ziyaretçileri, seyyahları can ile beslerler. Çünkü iyi adı her tarafa götürenler bunlardır.

Hangi bir memlekette bir garip incinirse, o memleket çok geçmeden mahvolur.

Garipler ile görüş, seyyahlar ile dost ol; çünkü bunlar iyi adı yayarlar.

Memlekete gelen misafiri, yolcuyu ağırla. Fakat şeflerinden, Fitne fesatlarından da sakın. Yabancılardan sakınmak çok iyidir; çünkü dost kıyafetinde düşman olmaları da mümkündür.

Sana hizmet edenlerin derecesini, rütbesini ve maaşını artır. Çünkü kendi beslediğin insanlardan kötülük gelmez.

Emrindeki kıdemli hizmetkârların, yıllarca yıllarca hizmetinin hakkını unutma!

Bir memur ihtiyarlaşıp işten aciz kalırsa, ona maaş bağla. Onun hizmet eli bağlıysa da senin kerem elin bağlı değildir ya!”

Bostan – Sadi Şirazi