Kimsesiz Adam Masalı 

Çocuk Masalları

Ihlamur Sokakta yalnız bir ihtiyar adam yaşıyordu. İhtiyar adam evinden pek çıkmaz, sürekli olarak penceresinin önünde oturarak gelen geçeni seyrederdi. Çocuklar sokakta oynarken onu gördüklerinde birbirlerine onun hakkında korkutucu hikayeler anlatırlardı.

Bir yaz günü yine böyle sokakta oynarlarken Ali, yaşlı adamın pencerede olmadığını fark etti. Oysa adam bir saat gibi hiç şaşmaz, o saatlerde her zaman penceresinin önünde otururdu. Ali ,”Acaba ne oldu?” diye düşündü. Çocuklar ona, “Sana ne, sen işine bak, haydi gel oynamaya devam edelim” dediler. Ancak Ali, “Geçen gün ben onun bir kedi beslediğini gördüm, o kötü bir insan olamaz, neden korkacak mışım? Ben gidip bir kontrol edeceğim” diye düşündü.

Sonra doğruca ihtiyar adamın kapısına giderek kapıyı çaldı. Epeyce bekledikten sonra kapı gıcırdayarak açıldı. İhtiyar adam hasta olmuştu ve perişan bir halde idi. “Seni kim gönderdi?” diye sordu. Ali, “Kimse göndermedi, belki yardıma ihtiyacınız olabilir diye ben kendim geldim” diye cevapladı.

İhtiyar adam şaşkın şaşkın Ali’ye bakakaldı. Gözleri yaşlarla doldu. “Bana bir çorba kaynatabilirsen çok makbule geçer, kendim kalkıp yapamadım” dedi.

Ali, “Memnuniyetle” diyerek içeriye girdi. Yaşlı adama çorbasını verdikten sonra, eczaneye giderek ilaçlarını, bakkala giderek ihtiyaçlarını aldı. Adamın kısa sürede gözleri açıldı ve kendine geldi.

Kimsesi olmayan adam ile Ali o günden sonra çok iyi dost oldular. İhtiyar adam artık kimsesiz değildi.