İnsan kendi tutumunu, davranışını başkalarınınkinden daha üstün görür. Herhangi bir konuda onun düşündüğüne benzemeyen başka düşünceler ileri sürülse, kendi düşüncesini yeğler.
Öyle ki bütün insanların akılları ortaya konulup da, her kişi bir akıl seçsin, kendisine akıl edinsin denilse herkes şimdiki aklını seçip alır.
İnsan kendi davranışını, tutumunu başkalarınınkinden daha üstün görür. Herhangi bir konuda onun gibi düşünmeyenleri kusurlu sanır. İnsan kendini beğenmek konusunda o kadar tutucudur ki, mümkün olsada akılları hepten pazara çıkarıp satsan, her insan yine kendi aklını seçer, onu alır.
İnsan; kendi düşüncesini, davranışını, yaptığı işi, başkalarınınkinden daha üstün görür. Herhangi bir konuda farklı düşüncelerle karşılaşsa bile, yine kendi düşüncesini tercih eder. Bu gerçekte zayıflıktır; ama kendini her zaman beğenmek zorunda olan insandan, başka türlüsü de beklenemez.
Akılları Pazara Çıkarmışlar Herkes Yine Kendi Akılını Almış (Veya Akıllar Gelin Olmuş Herkes Kendininkini Beğenmiş)
İnsan kendi aklını başkasınınkinden üstün görür anlamında kullanılan bir söz.
Bu hikâye akıl almaz bir aptallıktan başka bir şey değildi.
(Tarık Buğra) O cinayeti işlemeden evvel gelip bize akıl mı danıştın?
(Peyami Safa) Kadınların hâline akıl ermiyor vesselam.
(Halide Edip Adıvar) Yaşadığımız müddetçe bu muammaya akıl erdirmek bizim için pek kabil değildi.
(Hüseyin Cahit Yalçın) 
Akılları pazara çıkarmışlar, herkes (yine) kendi aklını beğenmiş (almış)
Alıntı
İndir